สำนักงานรัฐบาลเจจูมอก ซึ่งเป็นศูนย์กลางการปกครองในภูมิภาคเชจูในสมัยราชวงศ์โชซอน มีการกระจายตัวในพื้นที่โดยรอบ รวมถึงกวานด็อกจองในปัจจุบัน และสันนิษฐานว่าเป็นที่ตั้งของสถานที่ราชการที่สำคัญ เช่น ซองจูชอง ตั้งแต่สมัยทัมนา ระยะเวลา. สถานที่ราชการเริ่มประวัติศาสตร์ทันทีหลังจากที่อาคารทั้งหมดถูกทำลายด้วยเพลิงไหม้ที่สำนักงานของรัฐในปี 1434 โครงสร้างนี้สร้างขึ้นในปี 1435 ในปีถัดมา และการปรับปรุงและปรับปรุงเกิดขึ้นทั่วราชวงศ์โชซอน อย่างไรก็ตาม สำนักงานรัฐบาลเชจูมอกถูกทำลายอย่างเข้มข้นในช่วงยุคอาณานิคมของญี่ปุ่น ดังนั้นจึงไม่เห็นร่องรอยของมันเลย ยกเว้นกวานด็อกจอง ในเมืองเชจู มีการขุดค้น 4 ครั้งระหว่างปี 1991 ถึง 1998 เพื่อฟื้นฟูสำนักงานรัฐบาลเชจูซึ่งทำหน้าที่เป็นศูนย์กลางทางการเมือง การบริหาร และวัฒนธรรมของเชจู ตั้งแต่สมัยทัมนาจนถึงราชวงศ์โชซอน ไปสู่รูปแบบอาคารดั้งเดิม เช่น Honghwagak (弘化閣), Yeonhuigak (延曦閣), Yuyundang (友蓮堂) และ Gyullimdang (橘林堂) ซึ่งเป็นอาคารกลางที่ปรากฏในวรรณคดีพร้อมกับชั้นวัฒนธรรมต่าง ๆ จนถึงปัจจุบัน ซากศพได้รับการยืนยันและมีการขุดค้นพระธาตุด้วย ในวันที่ 30 มีนาคม 1993 พื้นที่ Jejumok Gwanaji ถูกกำหนดให้เป็นโบราณสถานแห่งชาติ และขึ้นอยู่กับหินรากฐานและหินรากฐานที่ระบุในระหว่างการขุดค้น 『Tamna Sunryeokdo』 การฟื้นฟูรัฐบาล โดยอาศัยการวิจัยทางประวัติศาสตร์และคำแนะนำจากวรรณกรรมร่วมสมัย เช่น “แผนผังภูมิทัศน์” และ “การสำรวจการกระจายเสียงตามนา” ตลอดจนคณะกรรมการมรดกวัฒนธรรมกลาง นักประวัติศาสตร์ท้องถิ่น และผู้เชี่ยวชาญ การออกแบบขั้นพื้นฐานแล้วเสร็จและได้รับการบูรณะ แล้วเสร็จในเดือนธันวาคม พ.ศ.2545