นับตั้งแต่ถูกกำหนดให้เป็นหมู่บ้านธีมดั้งเดิมในชนบทโดยสำนักงานพัฒนาชนบทในปี 2004 ที่นี่ก็ได้สถาปนาตัวเองเป็นหมู่บ้านแห่งประสบการณ์ที่มีนักท่องเที่ยวมาเยี่ยมชมประมาณ 2,000 คนต่อปี หมู่บ้านฮานึลนาริเป็นหมู่บ้านแห่งแรกภายใต้ท้องฟ้าที่มีดอกอะเซลเลียและดอกไม้สีม่วงบานสะพรั่ง ใบไม้ผลิและใบไม้ร่วงในฤดูใบไม้ร่วงคือ 'ละแวกใกล้เคียง' หากคุณเดินไปตามถนนบนภูเขาที่คดเคี้ยวจากทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 17 เลียบแม่น้ำซอมจินกังประมาณ 4 กม. ไปยังภูเขาบงดู (753 ม.) คุณจะเจอหมู่บ้านที่ล้อมรอบด้วยภูเขาทุกด้าน หมู่บ้านในหุบเขา Simsim Mountain ที่คุณสามารถมองเห็นท้องฟ้าได้เฉพาะเมื่อคุณเอียงศีรษะเข้าไปใกล้เท่านั้น นี่คือหมู่บ้านสังฮันหรือที่รู้จักกันในชื่อหมู่บ้านฮานึลนารี สถานที่แห่งนี้ถูกเรียกว่า 'หมู่บ้านเฮเวนาริ' เพราะฮานึลลีลี ซึ่งเป็นดอกลิลลี่ชนิดหนึ่งที่บานสะพรั่งเท่านั้น ในพื้นที่ภูเขาสูงในฤดูร้อนจะเติบโตตามธรรมชาติ มีชื่อเสียงไม่เพียงแต่ทิวทัศน์โดยรอบเท่านั้น แต่ยังรวมถึงทิวทัศน์หมู่บ้านที่อนุรักษ์ทิวทัศน์ชนบทเมื่อหลายสิบปีก่อนอีกด้วย

ปัจจุบันหมู่บ้านมีประมาณ ชาวบ้าน 60 คนจาก 22 ครัวเรือนที่ปลูกข้าว (ได้รับการรับรองว่ามียาฆ่าแมลงต่ำ) ในนาข้าวขั้นบันได พวกเขาสร้างผึ้งพื้นเมืองในแต่ละบ้านและอยู่ร่วมกันอย่างกลมกลืน ในฤดูใบไม้ผลิ พวกเขาใช้ชีวิตเรียบง่าย ดื่มน้ำและเก็บผักป่า และในฤดูใบไม้ร่วง เก็บเกาลัดและเก็บลูกพลับ ผลิตภัณฑ์พิเศษเหล่านี้ที่ปลูกในหมู่บ้านปลอดมลภาวะ 100% จึงเป็นสินค้าที่ได้รับคำสั่งจากชาวเมืองอย่างท่วมท้น แหล่งรายได้หลักของหมู่บ้านคือน้ำผึ้ง น้ำผึ้งจะถูกรวบรวมโดยผึ้งจากดอกผักตบชวา ดอกอะคาเซีย และดอกเกาลัดที่อยู่ใกล้เคียง และมีบ้านหลายหลังที่เลี้ยงผึ้งพื้นเมืองไว้ มากจนไม่มีบ้านหลังใดมีรังผึ้งอยู่ในกรง เนื่องจากบ้านทุกหลังมีรังผึ้งและผึ้งจำนวนมาก น้ำผึ้งจึงเป็นธีมหลักของกิจกรรมประสบการณ์หมู่บ้าน มีประสบการณ์หลากหลายในการใช้น้ำผึ้งพื้นเมือง รังผึ้ง และผึ้งโดยขึ้นอยู่กับฤดูกาล แต่การทำรังผึ้งและขายอพาร์ทเมนท์สำหรับเลี้ยงผึ้งเป็นกิจกรรมที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในหมู่แม่บ้านประหยัด หากคุณสร้างรังผึ้งที่ทำจากไม้และมอบให้กับผู้อยู่อาศัย น้ำผึ้งหวานจากรังจะถูกส่งไปที่บ้านของคุณในภายหลัง คุณยังสามารถลองทำที่คลุมรังผึ้ง 'บีเมียงด็อก' โดยใช้ฟางข้าว นอกจากนี้ การชิมต็อกน้ำผึ้งด้วยน้ำผึ้งในท้องถิ่นและการประดิษฐ์เทียนด้วยขี้ผึ้งซึ่งเป็นผลพลอยได้จากรังผึ้ง (สารที่ผึ้งใช้ในการสร้างรัง) เป็นที่นิยมในหมู่เด็กๆ เทียนขี้ผึ้งที่ทำโดยการเทขี้ผึ้งลงในหลอดไม้ไผ่จะมีกลิ่นหอมและไม่เป็นอันตรายต่อร่างกายมากกว่าเทียนที่ทำจากพาราฟิน